Argentijnse wijn en Chileense wijn

Maandag vanaf Jorge Newbury airport (domestic) naar het bijna geïsoleerde Mendoza gevlogen. Ons hotelletje heeft een klein ondiep zwembadje op het dak met een mooi panorama, niet verkeerd. We hadden in Aregntinië verwacht veel "mooie mensen" te zien, dat hoor je vaak op tv en van anderen, maar dat valt tegen. Wel is de cola light hier veel lekkerder dan bij ons. In Mendoza wat zaken geregeld en gewandeld en lekker sushi gegeten. Er komen hier mensen aan tafel bedelen en de bediening staat dit toe. Ook worden de ramen van geparkeerde auto's ongevraagd gewassen, waarbij dan vaak het alarm afgaat en mensen vanaf het terras maar eens gaan kijken wat er aan de hand is. Op de uitgaansstraat valt op dat er alleenmaar bier gedronken wordt ? Ik sta er versteld van. We vinden uiteindelijk The Vines alwaar je heerlijke wijnen kunt proeven met een lekker hapje erbij. Dinsdag zijn we dan eindelijk onze wijnfietstocht gaan doen. Met de door ons geliefde taxi naar Maipu gegaan. Maipu, Lujon de Cuyo en Valle de Uco zijn de grootste wijngebieden hier. Er zijn diverse fietsverhuur bedrijfjes; we kiezen voor de bekendste, Mr Hugo. Een aardige oudere man die samen met zijn vrouw fietsen verhuurd aan de vele wijntoeristen. Zijn kaartje komt goed van pas. Het is wel ruim 35 graden, de wegen zijn slecht en vaak zandpaden, en we moeten kilometers maken over de autoweg waar geen fietspad is. We fietsen dus op de weg, en van voor en achter komen er vele vrachtauto's en andere voertuigen voorbij, dus dat was niet echt veilig. Officieel moeten we fietshelmen op, maar onder de snelbinder mag ook. We gaan eerst naar een olijven boerderij wat best leuk was met wat proeverijen van olijven en chocolade. Daarna naar winery Trapiche gegaan. Een erg mooie grotere gemoderniseerde winery. Achterom stond een oude treinwagon en liepen wat leuke aparte schaapjes en lama-achtigen. Daarna naar winery Tempus Alba dat een mooi panorama terras had. De Viña El Cerno is erg kleinschalig maar dat had ook wel charme. Bij Familia Di Tomasso mogen we de meeste wijnen proeven. Ze exporteren niet, alleen voor de familie en lokale consumptie. Op de aperitief wijn prijkt een schets van oma. Erg leuke winery waar we op terras nog wat gegeten hebben. Daarna de hele weg teruggefiets; dus ruim 35 graden, wijntjes op, en allemaal auto's langs je heen.........blij dat we weer bij Mr Hugo waren. Erg avontuurlijke en interessante dag. De Argentijnse malbec bevalt me erg goed. De Franse malbec vind ik niet zo lekker. 'S Avonds natuurlijk weer een lekkere steak gegeten, met wijn allicht. Woensdag zijn we met een busje vol dagkoersen naar de Aconcague mountain gegaan. Dat is de hoogste berg ter wereld, na de Himalaya bergen. Hij is 6962 meter. De weg er naartoe is werkelijk schitterend. Door de Andes, waar ooit een diepe brede rivier stroomde die nu bijna helemaal droog ligt. Alleen al die droge rivier is erg mooi, maar dan nog die hoge bergen met vele kleuren daaromheen, prachtig. Niet voor niets is hier dan ook een deel van de film 7 Years in Tibet opgenomen. We rijden een pas op die naar 4000 meter gaat, alwaar een Christus beeld staat. Tis er frisjes maar het uitzicht is magnifiek. We eten wat vlees al Milanese met ongare frietjes. Op de terugweg stoppen we bij de Puente del Inca. http://en.wikipedia.org/wiki/Puente_del_Inca . Dat ziet er ook erg ruig uit. Daaromheen ligt een spoorweg en een dorpje waar je geweldige foto's kunt maken. De vele kleuren van het dorp en de bergen maken het inderdaad tot een uniek filmlandschap. Echt schitterend. Die Aconcagua hebben we van de verte gezien, alsook een vulkaan. Onderweg zien we opeens een handvol condors langs de weg zitten, die waarschijnlijk wat aan het oppeuzen zijn. Super ! Donderdag zijn we met de Andesmar bus naar Santiago de Chile gereden. Weer een prachtige route. Bij de grens gaat de bus in een hangar en moeten we er allemaal uit. Een hondje komt weer snuffelen. We staan allemaal op een rij, naast elkaar, te wachten wat er gaat gebeuren. Voelt een beetje vreemd. Daarna gaat de reis in Chili verder. Eerst moeten we nog ongeveer 30 haarspeldbochten omlaag rijden. In Santiago pakken we gelijk een taxi naar Hotel Don Santiago wat ik met de handige iPad geboekt heb. Het is een erg mooi boutique hotelletje in de Boheemse en artistieke Bellavista buurt. We gaan eten in een restaurant wat helemaal volhangt met jaren 50 memorablia; erg wordt alleenmaar Good Golly Miss Molly achtige muziek gedraaid, op een aardig volume. Het is bomvol en de steak en wijn zijn weer om te smullen. Daarna weer snel taxi naar huis en naar bed. Vrijdag wat zaken geregeld. De mensen van het hotel zijn enorm aardig en behulpzaam met alles. Ik heb eerst op de iPad geprobeerd een vlucht te boeken maar dat lukte niet (kan niet met flashplayer sites omgaan), gaarna op 2 pc's van hun mogen proberen, maar lukte niet. Zucht. Inmiddels uren verder toch maar de taxi naar SkyAirlines kantoor gepakt. Je kunt alleenmaar via internet boeken met Visa, blijkt. Zucht. Het valt ons op dat er veel zwangere vrouwen zijn, en dat er veel openbaar "gebekt" wordt hier. Het is een erg vruchtbaar land, dat blijkt. De mensen zijn erg goed gemanierd. Het is hier eerlijkgezegd prettiger dan in Argentinië. Ook hier zijn veel zwerfhonden. Op 1 kruispunt hebben 3 grote volwassen zwerfhonden er een spelletje van gemaakt om elke keer als ergens het stoplicht op rood staat, vóór de eerste auto te gaan staan blaffen, met zijn drietjes welteverstaan. We kwamen daar aanlopen en schrokken toch wel een beetje. Als de auto dan langzaam optrekt gaan ze uiteindelijk toch wel aan de kant, maar niet graag ! En daarna gaan ze naar de volgende auto. Mensen doen ook zulke dingen, maar die vragen er geld voor. Ze springen ook met 3 voor een auto, en klimmen dan acrobatisch op elkaar, en zeggen "tadaaaaaaaaaa" en vragen dan geld. Blijkbaar was Ron Coolen uit Hunsel vorige week gelijk met ons in San Telmo Buenos Aires. Hem ben ik lang geleden toevallig in Rio ook tegengekomen, was wel grappig geweest dus, maar helaas. Je moet hier trouwens de gordel om in de bus. De duizenden bussen zijn bijna allemaal dubbeldeckers. We hebben vrijdag verder wat van de stad gezien. De Plaza de Armas is een mooi groot plein waar vanalles te doen is. De cathedraal heeft een mis. Er is raar genoeg een open biechtstoel. Je moet buiten het biechthok, op je knieën je biecht doen, wat iedereen kan horen en zien. Ik sla maar een keertje over. Er is hier een soort eetwijk gebouwd genaamd Patio Bellavista. http://www.patiobellavista.cl/ . Een groot soort winkelcentrum van de verdiepingen, met 2 open-air pleinen naast elkaar. Vele leuke restaurants en boutique winkeltjes zijn er. Het lijkt toeristisch maar zit vol met locals. Vrijdagavond was het daar mega druk. Ook daar omheen zijn nog straatjes met wel honderd kroegen die allemaal vol waren, erg gezellig en abnormaal druk. Zaterdag zijn we naar het havenstadje Valparaiso gegaan op eigen gelegenheid, dus metro en bus. We lopen eerst over de Mercado Central, en dat is even wennen. De mensen zien er veel geleefder uit dan in Santiago, en er wordt veel groente en fruit verhandeld. het is dus hectisch en weer een mooie plek voor foto's. Gelukkig is Chili best veilig, maar met een Nikon om je nek weet je natuurlijk nooit, dus beetje opletten. Het historisch deel staat op de wereld erfgoed lijst van UNESCO, en zeer terecht ! Dat deel ligt wat hoger, en daar kun je met leuke liften naartoe. Van boven heb je een geweldig uitzicht over de stad en de baai. Er zijn veel leuke restaurantjes en marktkraampjes. Als je in een ander deel van dat historisch deel wilt komen, moet je weer naar beneden en een andere lift pakken. De liften zijn uit ongeveer 1896. Die wijkjes zijn allemaal erg kleurrijk en artistiek. Veel foto's dus. We hebben in het panharing restaurant Turri gegeten. Fabienne heeft nog wat alpaca kleding gekocht. Ik wil graag een Crystal biertje drinken, maar dat hebben ze in de restaurants waar wij komen niet. Dat is de sponsor van voetbalclub Colo Colo, waarvan twintig jaar geleden bijna iedereen in het Chileens elftal speelde. Zondag doen we een wijntijd naar de Colchague Valley. De trip is prijzig. Chile is niet goedkoop. Integendeel. Dat is vreemd want blijkbaar is Chili officieel een derde wereld land. Dat slaat als een koe op een varken als je het mij vraagt. Je ziet wel wat achterstandswijken, maar het lijkt me een rijk land. Het klimaat is super en de mijnbouw zorgt voor geld en werk. Ongeveer een derde van al het koper op aarde komt van Chili. Wij hebben thuis allemaal koper zitten in elektronica, wat van Chili afkomt. Ongeveer 92 procent van alles in Chili is in handen van 12 families. Alles is geprivatiseerd; alle scholen alle wegen alle ziekenhuizen, alles. Omdat Chile tussen de woestijn (Atacama), bergen (Andes), ijs (Antarctica) en oceaan ligt, is het klimaat stabiel en komen er bijvoorbeeld ook geen insectenplagen het land binnen, waardoor de wijnboeren het veel makkelijker hebben dan in de rest van de wijnbouwwereld. In de prachtige Colchague Valley gaan we eerst naar de mooie Montes winery. Deze staat bekend als een van Chili's beste. Helaas hebben ze geen leuke tshirtjes ;). Daarna gaan we lunchen in Santa Cruz, in een prachtig en luxe restaurant met een mega groot lopend buffet vol met heerlijkheden. Ook dit is niet goedkoop, maar wel een mooie ervaring. Na mijn eerste bord wil ik eigenlijk stoppen, maar dan opeens komt een Nieuw Zeelandse tourgenoot met het heuglijke nieuw dat er buiten een BBQ staat :). Daarop liggen vele stukken vlees te wachten. Wat apart is dat hier koeien ribben veel meer gegeven worden dan varkensribben. Vreemd, want koeienribben zijn toch echt véél en véél lekkerder en indrukwekkender. De beste wijn heette vroeger Reserva. Later, na automatiseringen en andere wijnontwikkelingen vond men dat de beste wijn Gran Reserva genoemd moest worden. Daarna wederom dit Premium wijnen genoemd, en nu is men bij de Ultra Premium aanbeland. In Chile hebben ze voornamelijk de Cabernet Sauvignon, Merlot, Carmenere, Syrah, Sauvignon Blanc en Chardonnays. De tweede winery is die van Santa Cruz. Als je aan komt rijden denk je al, WAUW.......in een groene vallei zie je een grote houten "mansion on the hill" met een mooie front porch. Het gebouw is raar genoeg nog geen tien jaar oud. Er is ook een vondeltje naar een hoger gelegen plateautje, daar hebben ze een museum gemaakt over de Rapa Nui stam, het inheemse volk van Paaseiland, wat bij Chili hoort. Ziet er leuk uit allemaal, met een amfitheater en wat lama-achtige beestjes erbij. En wat een geweldig uitzicht alweer !! De wijntjes smaken natuurlijk weer prima. En wederom hebben ze geen leuke tshirtjes ;). Inmiddels heeft Fabienne haar spannende 1000 e-book pagina's tellende Het Sanatorium van Simon Beckett uit. We eten nog wat wok in de Patio en gaan weer naar bedje. Maandag gaan we richting San Pedro de Atacama in het woestijnnoorden. Daar zijn plekken waar het al 120 jaar niet geregend heeft blijkbaar. Het zal er dus wel droog zijn. En ik hoop dat het droog blijft want de weersvoorspellingen doen anders geloven. Nu ontbijten en inpakken, en dan met onze vriend de taxi naar het vliegveld.