London

Zaterdag met Krelke naar Eindhoven Airport gegaan. Parkeerplaatsen waren vol, dus op goed geluk maar ergens langs de weg geparkeerd, wat 37euro kan schelen aan parkeerkosten of een bekeuring oplevert, maar ja, we konden niets anders. Met RyanAir naar London gevlogen. Het vliegtuig, Boeing 737, zat tsjokvol, de stoeltjes stonden erg dicht op elkaar, er zaten wel 150 mensen in. Op Stansted kun je met het in het vliegtuig gekochte treinkaartje (28euro retour) richting centrum, waarna je vanaf Liverpool Street met de Underground oftewel "Tube" verder het centrum in kan naar Piccadilly Circus. Een dagkaartje Tube binnen het centrum kost 5,10 pounds. Een pound is ongeveer 1,47 euro momenteel. Ingecheckt bij Piccadilly Backpackers, een mega backpackers hostel waar maar liefst 700 mensen kunnen slapen, en het zit vol op zaterdag. We gaan gelijk na het inchecken (en bed opmaken) weer met de Tube weg, naar Wembley Park. Gelukkig zijn er nog kaartjes voor de FA Trophy finale tussen de conference teams Kidderminster Harriers en Stevenage Borough. Ik had vrijdag al met Wembley en de FA gebeld om te kijken hoe we aan tickets konden komen, maar die wisten het ook niet zo goed. De lijnrechters staan raar genoeg aan de andere kant als bij ons. Dat is blijkbaar alleen in het amateurvoetbal zo, want bij Chelsea-Everton staan ze weer op de normale plekken. De wedstrijd was eigenlijk best van een goed nivo, met enkele geweldige acties en doelpunten van spits James Constable. Het duurste stadion ter wereld was gevuld met 53.000 mensen, ruim half vol. Na de wedstrijd weer terug het dorp in en lekker gegeten bij een Indiaas restaurant. Daarna wat kroegjes ingedoken in West End en het hippe Soho, maar ja, je moet eigenlijk weten waar je naartoe moet gaan, en dat is in zo'n mega grote stad moeilijk. De normale pubs zijn om 23.00 of 24.00 uur al gesloten, waarna je naar zogenaamde Nightclubs moet. Die zijn niet zo als die van Amsterdam overigens. Maar aangezien we behoorlijk moe waren van het onderweg zijn, gingen we rond middernacht al slapen. Om een uur of 10 's morgens stonden de heren Vester, Jean en William al aan onze deur. We zijn wat gaan wandelen langs de rivier Thames door het typisch Engelse weertje. Daarna maar weer met de Tube richting Fulham Broadway station nabij Stamford Bridge. Even wat gegeten. Overal werken Argentijnen en vooral Polen en Russen, echt abnormaal. Het van een Polen-expert begrepen dat de Polen een beetje zijn uitgekeken op Nederland en nu Engeland als hun hemel zien. Even in een kroeg gezellig wat ingedronken met op de achtergrond de eerste play-off van Wolves-West Brom (2-3). We hebben 5 tickets. We kunnen echter niet bijelkaar zitten, dus Vester en ik distantiëren ons van de rest. Gelukkig doen de meeste vedettes van Chelsea mee, op Robben en Ballack na. Het nivo ligt lager als de amateur wedstrijd van zaterdag. Maar het is sjiek om daar te mogen zitten. Na de wedstrijd weer de kroeg in; managersmeeting. Een pubmeal volgt. De eerste Fish&Chips voor Vester is het gevolg. Daarna lekker afgepilst bij ons hostel in de buurt. Alles is op zondagavond vroeg gesloten, behalve Nightclubs natuurlijk. Het vandaag gearriveerde drietal is bek-af en gaat rond middernacht slapen. Engelse mensen zijn niet de knapste ter wereld, en dat is een understatement. Daarom verbazen we ons als we opeens allemaal aantrekkelijke mensen een club zien binnenlopen. Krelke en ik proberen ook binnen te komen. Helaas mogen vrouwen gratis binnen en mannen moeten 20 pounds betalen, wat een beetje te veel is. Het blijkt een Russische Afterparty te zijn. Er komt ook wat maffia binnen. Even leuk gepraat met de Bulgaarse uitsmijter (nee, geen ei). Helaas kon hij ons niet voor minder geld naar binnen laten. Dan maar terug naar huis. Komen we nog een club "Cheers" tegen, waar we nog tot 00.30 mogen genieten van Jack Daniels. En Burger King gaat er ook nog in. We lopen ook nog de Tottenham spelers Jermaine Jenas, Aaron Lennon en Tom Huddlestone tegen het lijf. Natuurlijk willen hun foto's van ons maken. We komen nog redelijk oppe tijd thuis, slapen uit, en zitten nu te wachten op de vlieger. Morgen ga ik met de mannen Boerjan, Liero, Meule, Ziep en Geele naar de Baltische Staten. Ben vanavond als alles goed gaat rond 20.30 thuis en rond 04.00 wordt ik weer opgehaald. Wat is het leven toch zwaar soms.