Van Gamlastan naar Shalom

In plaats van 3 weken Argentinie gaan we naar Valkenburg, Stockholm, Israel en hopenlijk Jordanie. Het kan raar gaan. Argentinie stond gepland, maar vanwege de langdurige ziekte van de op 12 november ingeslapen Semmie en ook vanwege de aanbouwfinancien, kiezen we voor iets anders nu. Op veel plaatsen geweest, maar in eigen land ben ik vrij onbekend. Een dagje kerstgrotten in Valkenburg dan maar. Eigenlijk best leuk, en het Auberge de Dael is een fijne slaapplek. Had geen idee dat Valkenburg zo toeristisch was ingericht, ben alleen ooit in de Valkeniergeweest, ten tijde van tienertoer. Het regende natuurlijk, zoals gebruikelijk als Fabienne en ik iets " leuks" gaan doen. Maar ik vond het toch geslaagd. Op vrijdags zijn we, samen met Len, van Eindhoven naar Skavska nabij Stockholm gevlogen. Parkeren recht tegenover EHV airport bij een kantoor achterom voor 5 euro per dag. Rond 22.00 staan we voor de deur op Langholmsgatan 32 in de wijk Sodermalm. Ik had een fles Heytserse kruidenbitter per post opgestuurd, maar dat is er nog niet helaas. We ontmoeten de Zuid Koreaanse echtgenote van Micke Hellstrom, Byongjae. Een naar blijkt hartstikke leuke, vrolijke, slimme zeer goed Engels sprekende gezellige meid. Micke komt 2 minuten daarna binnenvallen. Hij is nog steeds kaal, maar zijn aparte snor doet ons aan Freddie Mercury of zelfs een kale Borat denken. We praten 6 jaar bij met Mariehamm bier en Koreaanse whiskey. Len slaapt in de keuken op een matras van de buurman. Micke en vrouw slapen ook op de grond, maar dat doen ze altijd; wel op een matras. Hun appartement hebben ze gehuurd van een huurder die 3 jaar elders studeerd, op 3 staties onder oud Stockholm, Gamla Stan. Bij de lokale bakker halen we pesto brood waarna we een wandeling Stockholm van tourguide Micke krijgen, door de regen, allicht. De lokale voetbalclub is Hammerby. We gaan even bij de fanshop binnen alwaar ik allicht een shirtje koop, van Sodermalm. Op de gezellige kerstmarkt in Gamla Stan drinken we glock, een soort warme wijn. Daarna gaan we lekker warm bijkletsen in een soort Ierse pub met allemaal gangen. Weer thuis laat Micke foto's en videos van zijn reis door Noord Korea zien. Hij vertelt leuke maar bizarre verhalen. De tourgroepen lopen allemaal exact dezelfde routen daar, en de kinderen gaan opeens zingen en dansen als er weer een tourgtoep dichtbij komt. Bijvoorbeeld. Micke kookt een lekkere chineese maaltijd. Saab is failliet ! De vader van Micke heeft er iets van 10 en doet er mee racen. Micke draagt een toepasselijke Saab jas in Zweedse kleuren, van zijn moeder. We doen een door Micke samengestelde muziekquiz die Len niet wint. Zondags wandelen we weer richting centrum. De vorige keer dat ik hier was, was met het WK 2002 en hebben we in de Anders Limpbar de wedstrijd Zweden - Argentinie gezien, 1-0 ! Dat was erg sjiek toen. Toen hebben we echter weinig anders gezien, als een festival in een oude fabriek, die nu niet meer overeind staat. We komen erachter dat David ook in Stockholm woont, we bellen hem en zien hem 's avonds bij ons typische Zweeds kerstdiner buffet welk Micke geregeld heeft. Erg lekker, met natuurlijk veel vis en vlees. Maar was prijzig, zoals alles daar. Maandagchtend krijgt Micke een sms dat de Noord Koreaanse leider overleden is. Dat is natuurlijk BIG news voor een tourgids van die regio en ook voor zijn vrouw natuurlijk. We bekijken de vele nieuwsuitzendingen daaromheen, met de vele huilende nieuwslezers. De 1 nieuwslezeres herinnert Byongjae zich dat zij ook het overlijden van de vorige dictator presenteerde, met dezelfde emoties. Grappig. Maandags gaat Len ook al naar huis. Wij boeken een last minute naar Eilat voor komende donderdag via Corendon reizen. Byongjae werkt part time, en van huis uit. Ze is vertaalster voor een virtual-reality online spel waarbij je een eigen poppetje met zelf in te richten ruimtes kunt creeren. Er zijn wereldweid 142 miljoen deelnemers. Een paar meer als bij fantasy football. Waarom heb ik Arshavin opgesteld ? Micke gaat werken en wij wandelen langs diverse antiek winkels om enkele Kosta Boda vazen te vinden voor completering van Fabiennes collectie. Helaas vinden we ze niet. We eten wat bakkersspul in een gezellig lokaal cafeetje. Ook gaan we naar Bjorn Borg,maar die is niet thuis. Fabienne kookt Indonesisch voor ons alle 4 en dat valt goed in de smaak. Dinsdagmorgen gaan we ontbijten in de 7de beste foodmarkethall ter wereld, de Saluhallen. Een erg gezellige indoor markt met erg veel traditioneel Zweeds eten. We kiezen voor een Deens (!) brood met lokale garnalen. Echt superlekker. De garnalen smaken erg vlezig. Tussen de middag moeten we weer "thuis" zijn, want Byongjae heeft op mijn verzoek traditioneel Koreaans gekookt. Echt superlekker. Je eet dat met slabladeren die je als wraps gebruikt voor het vlees in te doen. Ze heeft ook "bean paste", een pittige maar o zo heerlijke saus. We gaan daarna gelijk naar de Koreaanse toko en kopen 2 pakjes daarvan. Echter de douane heeft ze ons afgenomen later. Tjuu nae. Voor onze Smeg koelkast kopen we onze eerste 2 magneten. Een Dalana heste en een elk. De naam Wasa van het knackebrod stamt af van een oud Zweeds koning. De naam Wasabar derhalve ook. We spreken daar af na het werk van Micke. Vandaar uit gaan de naar een zaaltje dat vertaald Brouwershal heet, iets als Bryggerhallen ? Daar is een try out concert van een oude Zweedse cultheld, Freddie Wadling. Freddie heeft een rock en roll bestaan geleidt. Is nog geen 60, maar ziet er uit als 80. Hij heeft zonder make up de hoofdrol gespeeld in een theatershow over Frankenstein, maar heeft ook gelijkenis met Quasimodo. Hij komt met een stok de buhne op en gaat op een stoel zitten. Hij heeft een centebak, oftewel zijn onderkaak staat iets naar voren. De tanden zijn rot, ook boven. Het is een grappige aparte man. Iedereen heeft zich een uur lang zeer goed vermaakt. Ik weet zeker dat velen dit geweldig gevonden hadden. Hij had nog een behoorlijke strot. Zijn muziek deed me aan Tom Waits denken, wat geen belediging is. Hij maakt veel grapjes tussendoor. Pakte midden in liedjes gewoon zijn iphone en begon daarmee geluidjes af te spelen, iets wat hijzelf nog het grappigst vond van iedereen. Er stond ook een fles bier langs zijn stoel. Aan de andere kant stond een kist met een oud koffer erop, dat hij gebruikte om enkele hand-instrumenten op te leggen, die hij af en toe pakte, ook al was het intrument niet aan de beurt, toch begon hij ermee te rammelen, en kreeg het publiek weer een Popeye achtige lach te horen. Zeer vermakelijk. Na het optreden nodigt de aardige baas van Micke ons uit om daarnaast in hun wereldreisburo nog wat te gaan drinken. We weigeren niet. Er is zowaar nog een vrolijke Tanzaniaanse stofzuiger aan het werk. We kletsen nog een paar uur met wat Shiraz van Down Under. Op de terugweg eten we nog wat smerige kebab en gaan we aangeschoten naar bed. Micke gaat overigens begin januari voor een 2 weekse studiereis naar Cuba, en Byongjae mag mee. Niet verkeerd ! Woensdagmorgen moeten we helaas al weer afscheid nemen. Micke ziet er naar uit om komend jaar naar TomTom te gaan, wat zijn 3de keer zal betekenen. Echt hartstikke leuk dat we sinds 1996 nog steeds een superleuk contact hebben. Het voelt altijd alsof we elkaar gister nog gezien hebben. Jammer dat ze in Stockholm wonen en niet in Heytse. Rond 09.00 gaan we het huis uit en rond 16:30 arriveren we weer in Heytse. Pier heeft de vloerverwarming mooi afgemaakt en pap en ome Har hebben de spanten voor de carport geplaatst. Het leven gaat ook tijdens de vakantie door gelukkig. Even de was gedaan en een ander koffer ingepakt en rond 04:00 zaten we weer in het vliegtuig richting Schiphol. Het is 4 uur 17 minuten vliegen. Rond Ovda airport, midden in de woestijn, staan allemaal straaljagers. Er lopen wat beveiligingsmedewerkers rond, met geweer, maar zonder uniform ? Eilat is 2 kilometer van de grens van Jordanie en 8 km van Egypte. De zon schijnt. Wordt vervolgt..........