Sweet home Alabama - Reisverslag uit Daleville, Verenigde Staten van Dennis Brouwers - WaarBenJij.nu Sweet home Alabama - Reisverslag uit Daleville, Verenigde Staten van Dennis Brouwers - WaarBenJij.nu

Sweet home Alabama

Door: Dennis Brouwers

Blijf op de hoogte en volg Dennis

07 Juni 2010 | Verenigde Staten, Daleville

Dinsdag worden we dus wakker in Montgomery. In de USA is deze plaats beroemd vanwege Rosa Parks; zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Montgomery-busboycot . Mooi verhaal. Dit was zeer belangrijk voor de "zwarte" burgerrechten, en zette meteen Martin Luther King Jr op de kaart. Recht achter ons hotel staat het Hanks Williams standbeeld. We gaan daarna op zoek naar ons laatste graf. Raar genoeg mogen we met onze Dodge gewoon op het kerkhof rondrijden en stoppen we recht voor de Hank Williams Family graven. Rest in peace. Next stop is het Hank Williams museum. Indrukwekkend hoe iemand in zo'n kort leven zo'n lange erfenis na heeft gelaten. Het museum bestaat voornamelijk uit geleende items, vooral van Hank Williams Jr. ,waaronder een Cadillac. Op nieuwjaarsnacht 1953 overleed Hank Williams aan een overdosis pijnstillers en morfine, op de achterbank van de Cadillac die hem naar het volgende optreden zou brengen. Naar zijn begrafenis in Alabama kwamen meer dan 70.000 mensen, het hoogste aantal dat ooit een begrafenis heeft bijgewoond in die staat. Ik koop er mijn zoveelste t-shirtje. Ziep zijn zoveelste borrelglaasje. We eten op een terras, maar ook vandaag valt er weer een "scattered shower", oftewel een wolkbreuk, gevolgt door een mega bliksem knal. We rijden een saai toeristisch rondje door de stad en besluiten naar een groot outdoorcenter te gaan. Een schitterend ingerichte outdoor winkel met allemaal opgezette beren en rendieren, en watervalletjes etcetera. Erg mooi gedaan. We gaan wat in de bar van ons hotelletje zitten en praten wat met de leuke donkere barkeepster, die voor het eerst achter de bar staat, want ze is normaal de receptioniste. Ze weet niet eens wat draft-beer is. Maar ze is leergierig. Ze krijgt zelfs een euro van Meule, want ze weet niet dat "we" die munteenheid hebben. Meule en Lier drinker en een alcoholvrij biertje, jaja, wrijf het maar erin !! We drinken nog wat in de Montgomery Brew Pub, waar ze een lekkere Brewers-burger serveren, die ik natuurlijk wel verplicht ben te bestellen. Daarna is er karaoke. Wel grappig vond ik. Maar dat vond niet iedereen :). Woensdag klagen we nog even over het karige breakfast en gaan we richting Daleville. Dat is uiteindelijk 27km van het festival gebleken. Op de kaart is het veel korter, maar tussen ons hotel en het festival is Fort Rucker, en daar moet je omheenrijden helaas. Fort Rucker is een Militaire Basis voor piloten. Het is een compleet ingericht dorp van 6000 inwoners. We bezoeken het leger-vliegtuigen-en-helicopter-museum en rijden er wat rond. Best leuk om eens te zien. Je moet eerst een "permit" krijgen om het terrein op te mogen. Maar dat gaat vrij eenvoudig. 's Avonds lopen we naar de enigste pub in Daleville, op 100 meter lopen :). De pub is 7 dagen per week open. De staat Alabama heeft een wet die zegt dat je dat alleen kunt doen voor leden van de pub. Dus moeten we eerst een formuliertje invullen om 20 dagen tijdelijk lig te worden van de MVP pub in Daleville. Daarna volgen er wat flesjes Bud en beginnen we aan een halve gallon Jim Beam met ietsje coke. De jukebox maakt er een leuke avond van. We krijgen de fles net niet leeg :). We lunchen bij de Subway tegenover ons. Daarna komt een oud taxibusje ons naar Bamajam festival brengen. We zijn echt de enigste bezoekers die met een taxi komen ! Het festival ligt op een uitgestekt heuvelachtig landschap en is goed georganiseerd met 4 podia. Erg leuk festivalterrein. Eerst gaan we naar de reeds in Roggel gespeeld hebbende Defibulators. Leuke band. Daarna naar Thomas Wynn @ the Believers, ook leuke southern rock. Dan komt er een moeder met 3 knappe dochters allias de Wells Family Band die erg mooie meerstemmige liedjes ten gehore brengen. Robert Earl Keen geeft een goed optreden. Daarna is het wachten op de headliners. Miranda Lambert speelt op het hoofdpodium. Dit ligt in een soort kuil, zodat er makkelijk 60.000 mensen kunnen kijken. Raar genoeg hebben de meesten campingstoeltjes bij zich. Miranda had recent een nummer 1 hit met "White Liar". Helaas is dat ook het enigste pluspuntje. Ze kan haar status echt niet waarmaken. We worden wat moe en gaan langs de Jim Beam saloon zitten. Ik pik nog wat liedjes van de nog grotere en iets leukere Dierks Bentley mee, en daarna gaan we naar de uitgang. Er staan geen taxi's. Ziep belt er eentje en die blijkt al onderweg. Heel toevallig spotten we deze tussen de vele auto's en zijn we redelijk oppe tijd terug; tijd genoeg om de halve gallon fles Jim Beam nog leeg te krijgen. We rijden om 09:30 aan. Na een burgerking in Tuskegee komen we midden in Atlanta aan. Het grootste zeeaquarium ter wereld heeft enkele schitterende watertanks met maar liefst 4 grote whalesharks, maar ook aparte zwaardhaaien, hammerheads, grote roggen en mooie witte Beluga whales. Erg gaaf. Je kunt er ook haai-aaien. Het aquarium ligt pal naast Coca Cola World. Atlanta is een wirwar van wegen. 8 baans heen en 8 baans terug. Op de tomtom lopen zoveel lijnen en circels door elkaar heen, dat je zelfs daarmee de weg kwijtraakt, zeker als er weer een wolkbreuk volgt. We leveren de auto schoongeregend in. Helaas hebben we een uur vertraging doordat de poetsploeg het vliegtuig nog niet klaar heeft. Hierdoor komen we uiteindelijk 12 minuten te laat in Parijs aan. Door het lange vliegtuig-taxiën en het bagage-claimen komen we uiteindelijk 10 minuten te laat voor onze TGV naar Bruxelles. Tjuu nae. 3 en een half uur wachten tot de volgende TGV komt :(. Blijkbaar is net Nederlands elftal die dag ook op Charles De Gaulle geweest ? In Bruxelles gelijk in een taxi naar Zieps auto bij diens Schotse collega in Tervuren-Duisberg. Aldaar moeten we nog een biertje meedrinken, voordat we uiteindelijk kapotmoe om 20:35 thuis komen. Om 20:00 is de door Pascalle zeer leuk georganiseerde Mavo reünie bij Klaoske begonnen. Ik gooi mijn koffer binnen, effe douchen en om 21:00 ben ik eindelijk daar. Wel even raar om veel "bekenden" na 20 jaar weer eens te zien. Helaas ontbreken er ook velen. Maar dat mag de pret niet drukken. We staan tot sluitingstijd met een honderd schoolgenootjes buiten te zwetsen. Erg gezellig ! Zondag in het Hunselse zwemparadijs gaan bijkomen en vandaag eens gaan uitpakken. Sinterklaas is al geweest zie ik, want er hangt een nieuwe CV ketel ! Dank je wel Sinterklaas. Ik vond het een erg ruige vakantie. Erg veel gezien. Veel mooie cultuur en natuur en daarnaast gezellig geklept en lekker gegeten. Woensdag weer werken en dan begint het WK al. Tot weer ins get is.


  • 07 Juni 2010 - 09:34

    Fabienne:

    Ich bin blie det se weer toes bis:-)

  • 07 Juni 2010 - 10:33

    Pascalle:

    Lekker nog een paar dagen uitrusten, wat een geweldige reis. Leuke verslagen ook, als je het leest krijg je er al zin in. Zaterdag was naar mijn gevoel geslaagd, leuk om velen na 22 jaar weer eens te zien. Gelukkig hebben we de foto's nog, hoop ik deze week op hyves te zetten.
    X Pascalle

  • 08 Juni 2010 - 17:05

    T Toos:

    Dennis wat heb je weer een fijne vacantie gehad.
    Sint in je huis,maar piet dan, alle stofjes
    weg!!
    Fijn om alles te lezen.
    Groetjes.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Daleville

Mijn eerste reis

Hier schrijf ik later misschien iets over mijzelf.

Recente Reisverslagen:

06 Juli 2023

Indonesie

03 Juli 2022

Zwitserland

02 Oktober 2021

Valencia

02 Oktober 2021

Lille

18 September 2020

Ameland
Dennis
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 831
Totaal aantal bezoekers 201501

Voorgaande reizen:

11 December 2006 - 14 Februari 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: