Salta e.o.

Dinsdag dus over de prachtige 7000 km lange Andes bergen gevlogen, die zich over 7 landen uitstrekken. Aldaar een busje van Calama naar San Pedro de Atacama, dat is afzette voor de deur van het Mama Tierra hotel. Dit dorpje op 2500 meter hoogte met 5000 inwoners is ooit door hippies en backpackers omgevormd tot toeristische trekpleister. Het ligt dus hoog in de droogste woestijn ter wereld, omgeven door vulkanen, maanvalleien, gletsjers en meren, en dat onder een zeer heldere sterrenhemel onder de Southern Hemisphere. Echt een unieke bestemming. De straatjes zijn allemaal zandpaden, en zijn veel toeristen en dus ook veel arts en crafts shops en restaurantjes en tourburo's. Alleen het mooie witte centrale pleintje met kerkje is versteend. Er is een breed scala aan soorten accommodaties, van zeer eenvoudig en zeer apart, tot zeer luxe. Wij zitten vrij eenvoudig. Als je de deur van ons "complex" open doet, kom je in een kleine patio, waar diverse betonnen hutjes omheen liggen. Er is gelukkig wel wifi. We gaan 's Avonds naar de hemel kijken door een mega telescoop in een observatorium. De beste man, vertelt 2 uur lang aan een stuk allemaal verhalen over de sterrenhemel, de planeten, de mythology, horoscoopfiguurtjes worden met een laserpen aangewezen. Er mooi en interessant, wel wat te langdradig voor mij. Helaas zit uranus achter een wolk, wel krijgen we Saturnus te zien, en een close up van de maan. Met mijn fototoestel wordt door de telescoop heen een foto daarvan gemaakt, erg gaaf ! We zien twee galaxies. We leren hoe sterren "gemaakt" worden. De maan gaat elk jaar 3 cm verder van de aarde weg. Dinosaurussen hebben dus een veel grotere maan meegemaakt dan ons. De dag erna gaan we de sunset bekijken in de Valle de la Luna, de maanvallei. Een echt schitterende vallei, die we na wat klimwerk van vrij hoog kunnen fotograferen. Heel mooi ! Rond 21.00 weer terug int dorp, gegeten, naar onze hut, en om 04.00 worden we weer opgehaald om de sunrise te gaan aanschouwen bij de Geisers del Tatio. Op een plateua bevinden zich tientallen geisers. Velen spuiten het hete water naar boven, en stomen. Een prachtige plek om te genieten en foto's te maken. We zwemmen ook nog even in een hotspring. In ut dorp terug gaan we even siësta houden. Daarna wat rondgewandeld en ons verbaasd over de vele rariteiten alhier. Ook hier veel straathonden. Een kleine beagle is wel grappig. Je ziet hem overdag bij iedereen bedelen, en 's avonds zit hij altijd wel bij iemand op schoot. Donderdagochtend moeten we 2 uur in de felle woestijnzon bij een fictieve bushalte in de open lucht wachten op de bus naar Salta. Fabienne houdt 2 uur de zonnebril op, dat zie je nog :). Blijkbaar is 1 km buiten het dorp al de grenspost van Chili. Daarna "enter" je een no-mans-land. De idyllische busrit over 5000 meter hoogte, met constant lichte hoofdpijn, leidt ons van prachtig woestijnlandschap langzaam overgaand naar een vruchtbaarder landschap. Veel haarspeldbochten, veel vallei-uitzichten. Ook hier veel droogstaande grote rivieren. Elke minuut veranderd het schitterende landschap, en het wordt niet minder mooi. We komen langs de zoutvaten van Salinas Grandes en door de Quebrada de Humahuaca, een toeristische trekpleister. Het is misschien wel de mooiste busrit op aarde; onbeschrijfelijk mooi. Vrijdag regent het in Salta. Een treurige depri dag dus. Wandelen in de regen op zoek naar een indoor shopping plaza. Onderweg rent een hond op volle snelheid in een fietswiel, draait een paar keer rond, en breekt een poot op meerdere plaatsen, net voor onze neus. Een beetje geschrokken dus, en balen voor de hond, want hij zal het waarschijnlijk niet overleven. We eten bij een lokale parilla (steakhouse) een heerlijke bief de chorizo (filet mignon, sirloin steak) met een heerlijke en goedkope fles wijn, mmmmm. We drinken daarna nog wat in een mooi oud hip café. De vele taxi's hier hebben geen bordje op het dak, maar een stikker op de deur, dus in de avond zie je die bijna niet. Zaterdag is het erg druk vanwege Christmas shopping. Er is ook hier weer veel politie, die om de zoveel meter op een soort badmeesterplateua staan te nixen. De leuke mercado central heeft een passage met goedkope restaurantjes. Fabienne vindt wat leuke kleding in een boetiekje om de hoek. Valt ons op dat de mensen in Salta enkele maatjes meer hebben, dus ik val niet op nee. De Batistuta's en Sabatini's zijn nog steeds ver te zoeken. We houden siësta en ik zwem 50 baantjes in ons leuke 10 meter zwembadje, met uitzicht over de stad. Het centrale plein Plaza 9 Julio heeft leuke gezichten. We eten weer bij een goede parilla, met allicht weer de onontbeerlijke beef, mmmmm. De biefstukken zijn overigens lang niet overal te kanen, soms zit er erg veel vet een knauwele aan. Zondag gaan we naar de weekmarkt bij Passeo Balcarce, de uitgaansstraat, met de Limbo bar en Heineken bier. We kopen een tafelkleedje voor een goede deal. Een Quilmes of een Salta biertje op het terras gaat er elke dag wel in. Maandag nemen we een dagtrip naar de wijnstreek Cafayate. We rijden door de Calchaqui Valley met de Quebrada de las Conches, een schilderachtig rotsgebied met valleien, te mooi om allemaal op de foto te krijgen. We stoppen op panorama view points en lopen naar wat mooie ruimtes tussen die rotsen, die dan weer namen als Devil's Throat gekregen hebben. We komen ook langs paardenfams waar ze paarden trainen voor de vooral hier bekende polo sport. Ook zien we eindelijk wat vleeskwekerijen met dikke runderen. We proven wijn bij de oudste bodega van de Cafayate wijnregio, die het vooral van witte wijn ( torrontes) moet hebben. In het dorp zelf lunchen we en wandelen we wat rond met een milkshake. Maandag is de dag voor Kerstmis, maar die dag is hier erg belangrijk. Maandagavond vinden we gelukkig een restaurant wat open is, en waar we mogen meeeten. Het is een mooi familierestaurant waar we met 70 mensen genieten van een heerlijk kerstdinerbuffet. Vooral de voorgerechten smaken super. Helaas hebben ze kip en geen beef :(. Tis prijzig, maar de wijn is inbegrepen :). Om 00.00 is er veel vuurwerk. Om 01.00 op bed. Om 12.30 de taxi naar het vliegveldje. We komen langs een voetbalstadionnetje, Mr Cabdriver vertelt dat Salta 3 clubs heeft die momenteel allen in de 2 de klasse spelen. Er was een vulkaanuitbarsting in zuid Agentinie, bij Bariloche, maar daar hebben we gelukkig geen last van. In Greater Buenos Aires hebben arme mensen allemaal supermarkten overvallen, daarbij heeft de politie 500 mensen gearresteerd. Het bleek een politieke actie van die mensen. Maxima en Willem zijn ook hier; Willem spreekt in het Spaans op de tv. Ze vieren navidad hier met de familie van Máxima. We hebben deesdaag door het noodweer niet het echte Palermo gezien. Gelukkig hebben we dat gisteren op Eerste Kerstdag een beetje kunnen inhalen. Helaas was natuurlijk weinig open, maar raampjes kijken is ook leuk hier. Op het Serrano plein is het leuk zitten op de terrasjes. Het is een veel leukere buurt dan San Telmo om te winkelen en terrassen. We hebben een erg leuk hotelletje midden in Palermo. Zometeen nog een uurtje winkelen en dan naar het vliegveld. Tijd dat we Epke weer kunnen zien ! We hebben een erg leuke foto van Ziep en Marielle gekregen waarbij Epke een kerstjasje en muts op had. Donderdag zijn we weer thuis, als taxi Brouwers ons tenminste kan vinden op vliegveld Düsseldorf. Daarna kunnen we ook Frans gaan verlossen van ons huis, en Marielle van Epke. Hasta luego.