Menonieten

Rond 5.15 in Filadelfia aangekomen met geweldig goeie bus. Leuk om te zien hoe een dorpje wakker wordt, zittend op een bankje, wachtend tot het toerist office achter ons open gaat. Om 7 uur gaat het open, maar de oude duits sprekende vrouw verwijst ons naar het mooie Florida Hotel. Daar wordt een lerares gebeld, die ons zal rondrijden en rondleiden door de omgeving. Erg leuk allemaal die duitse koppies ! Ze vertelde vanalles over de 3 kolonies hier. 1 Canadeese, 1 Duitse vluchtelingen en 1 Russische kolonie. Ook nog een gepensioneerde oud Abn/Amro direkteur gesproken, die hier net een boerderijtje gekocht heeft. Het verhaal over deze omgeving is echt heel indrukwekkend. De mennonieten zijn pacifisten, dus tegen geweld. We hadden wellicht wel de oversteek van Santa Cruz, Bolivia, naar hier kunnen maken, omdat het regenseizoen nog niet is begonnen, het is al een paar maanden erg droog. De hele omgeving is droog; normaal gesproken wordt het regenwater opgevangen en daar kan men in de droge periodes van rondkomen. Een soort manusje van alles in een fabriek verdiend zo’n 1 miljoen Guarani’s per maand, +-500 gulden. We zitten nu in de tuin van Florida Hotel. Het is echt een afgelegen gebied. Er is voor de bewoners weinig lol te beleven. Er is ook een kleine Braziliaanse kolonie. Ook zijn er enkele indianen reservaten; aan indianen mag geen alcohol verkocht worden. We gaan om 12.00 alweer terug naar Asuncion. Kunnen we tenminste de omgeving bij daglicht ook meemaken. En verder is hier gewoon niks te doen, maar het was erg indrukwekkend. Allemaal Duitsers die hier in the middle of nowhere, outback Paraguay, een bestaan hebben opgebouwd, ver weg van alles en iedereen. Alles is wel voor handen. Stroom komt helemaal vanaf de Itaipu dam in Brazilië ! Als je om je heen kijkt zie je vooral Duitse gezichten; best raar, maar erg leuk.

01-2-2002 vrijdag, Asuncion

Gisteravond pas rond een uur of 7 op busterminal aangekomen. Lang op lijnbus 8 moeten wachten, die ons bij Plaza Uruguayana afzette. Daarna maar richting de Rio Paraguay gelopen, daar was de omgeving tenminste wel wat mooier dan in de rest van de, op het eerste gezicht, niet indrukwekkende hoofdstad. Er is een soort van demonstratie bij de cathedraal, met muziek en zo, best wel leuk om te zien. Het gaat om acties tegen geweld. Een beetje verder ligt het witte huis van de president, met een mooie vlag er hoog bovenuit stekend. Het Residential Ambassador Hotelletje ligt ongeveer ernaast. Het is een soort oud herenhuis met hoge kamers. Niet al te nieuw meer, maar het heeft wel veel charme. En een soort van dakterras waar je over de enorm brede Rio Paraguay kunt kijken. Vanaf ons balkonnetje zou ik, met een 100 meter lange arm, zo de vlag van het dak van het witte huis kunnen pakken. Even bij Poncholo’s een pizzatje en wat flesjes bier genuttigd. Pilsen en Munich waren niet lekker, Brahma wel. Nu is het bijna middag en lijkt het regenseizoen dan eindelijk te zijn begonnen. Het zeikt en het kraakt aan alle kanten. Stel dat dit weer zich doorzet, dan verregenen onze plannen natuurlijk gigantisch. We zouden voorliggen op het schema. Dus als we morgen naar Ciudad del Este kunnen en de Itaipu dam dan kunnen zien, zondag Iquacu kunnen doen, kunnen we als alles meezit maandag al in Rio zijn ! We krijgen zoveel berichten dat daar weinig aan is, dat we een alternatief aan het zoeken zijn. Rio Carnaval is puur commercieel. Dure entreekaarten, een flink gesponsorde optochten en nog veel meer negatieve dingen. Als we van maandag tot vrijdag Rio kunne bezichtigen, kunnen we vanaf vrijdag tot dinsdag ergens carnaval gaan vieren waar het wel nog authentiek is, en dan woensdag en donderdag weer Rio doen. Als een retourtje Salvador de Bahia nou goedkoop zou zijn, zou dat natuurlijk geweldig zijn, dat schijnt DE stad te zijn om carnaval te vieren, maar ja, das duur en toch weer een grote stad en ook de accommodatie zal moeilijk worden. Mensen uit Rio zelf, vluchten met carnaval ook met massa’s uit Rio weg, en velen zullen naar bijvoorbeeld Salvador de Bahia gaan. Wat mij betreft gaan we eerst naar Rio en vragen we daar wel of er een leuk klein carnavalsstadje in de buurt is. Zoals Sao Joao del Rei, een mooi kleiner stadje, richting Belo Horizonte, 5,5 uur vanaf Rio, dat lijkt me wel wat. Staat is de Lonely Planet dat daar ook een lively carnaval is. Dalik kijken om te internetten. Weer iets typisch voor Dennis gisteren. Binnen 3 minuten ging eerst iets kapot aan m’n broekriem, toen brak een pootje van m’n toch al versleten zonnebril, en toen een liet een hele naad los aan de onderkant van m’n daypack, waardoor alles eruit viel ! Binnen 3 minuten. Het is nu bijna 13.00. Ik zeg net tegen Len:” Het is bijna tijd voor siësta” , zegt Len:” Niks dr van….ETEN !”. Wat gegeten bij de buren, rijst met milanese, rijst met dun groot stuk, niet echt te eten, schnitzelachtig, stuk vlees. Flink wat cola nodig om dat weg te spoelen ! Ge-internet. Geen reactie op mailtjes naar Rio hostels. Paar uur rondgelopen. Wijn gekocht en op dakterras leeggedronken. Het regent niet meer. Morgenvroeg, vroeg naar Ciudad del Este proberen te gaan. Maar dalik eerst effe op stap naar de Brittanica Bar of zoiets. Zal wel weer uit de hand lopen ! Het schijnt hier best gevaarlijk te zijn. Je kunt hier niet zien wat mensen denken; in Nederland vaak wel. Stel dat 9 van de 10 mannen hier denken:” die grote blanke kerel zou ik het liefst kapotschieten!!”, dan zou je toch wel een beetje de schijt krijgen denk ik. Maar aan de andere kant, stel dat 9 van de 10 vrouwen denken:” Goh, die grote blanke man, die zou ik het liefst meenemen naar huis!!”. Dan zou je toch ook de schijt krijgen. Kortom, je kunt beter niet te veel denken hier.