Van Lima naar Rio

Dagboek van de 5 weekse Zuid-Amerika reis van 11-01-2002 tot en met 15-02-2002


Zo we zijn weg. We wilden naar Zuid-Amerika. Zuid-Amerika is groot. Allebei 5 weken vrij geregeld op het werk. Enkeltje naar Lima en enkeltje terug van Rio geboekt. Eerst wilden we rond kerst gaan, maar dan zouden we een week voor carnaval terugkomen. Daar hadden we geen zin in, dus een week later vertrekken een een week later terug, na DE carnaval, Rio carnaval ! Wat gebeurt er dan zoal voor de vertrekdatum ? Vuurwerkwinkel explodeert in centrum Lima, meer dan 200 doden geloof ik. In Rio regent het in 1 nacht net zoveel als anders in 3 maanden; helemaal overstroomd. In Argentinië hebben ze nu al de 3de of 5de regering binnen enkele maanden; het land is failliet, iedereen plundert alle winkels leeg. Nou, leuk vooruitzicht dus. Daar komt nog bij dat wij doorgewinterde reizigers er niet op gelet hebben in welk seizoen wij eigenlijk gaan. Nou, na deze trip zullen we wel doorgeregende reizigers zijn, want we gaan in het regenseizoen ! Heel dom natuurlijk, maar ja. In Indonesië was het regenseizoen erg aangenaam. Het regende pijpestelen tussen 12.00 en 14.00, fijne tijd om een dutje te doen. Vrijdag 11 januari 2002 om 13.27 op bus 74 gestapt. Bij Len geweest, nog afscheid genomen van Mila en om 14.30 op station de trein gepakt naar Schiphol. Veel te vroeg gearriveerd, maar alla. Ingecheckt door een Roermondse. Om half 8 aangevlogen naar het besneeuwde Frankfurt, snelle overstap naar Sao Paolo. De backpacks zijn ' doorgelabeld ' naar Lima. Die zien we voorlopig dus niet meer. Het Varig vliegtuig naar Lima is een 342, tenminste als het bij een Boeing 747 zo is dat je 7 stoelen links, 4 midden en 7 rechts hebt ? Vliegtuig valt me iets tegen, Len niet. Om een uur of 8 's morgens aangekomen op Guerillhos International Airport in Sao Paolo. De vlucht was best kut af en toe. M'n koptelefoon deed ut maar aan 1 kant en er zaten te veel baby's in de buurt, waarvan ik er 1 minstens 8x de nek heb willen omdraaien. Misschien snap ik ut niet, maar geef dat kind een speen of een tepel en het is rustig, maar neeee, het kind kwaakt de hele nacht. Zelfs een John Dewar's Scotch Whisky/cola en een William Grant's Scotch Whisky/cola hielpen hierbij niks. Dit was whisky zonder E, misschien lag ut daar aan ? Eigenlik moesten we op Sao Paolo van 8 uur tot 18.50 wachten op onze vlucht naar Lima. Maar ja. Na wat over en weer gevraagd te hebben en wat stempels gekregen te hebben, mochten we toch het vliegveld verlaten en de grote stad in. In Nederland had dit nooit gemogen. Een grote stad dus, de grootste in inwoners aantal die we beiden ooit bezocht hebben. Iets van bijna 20 miljoen inwoners. Trouwens we vlogen op een hoogte tussen de 8.800 (+- Himalaya hoogte) en de 11.800 meter met een snelheid van 908 km per uur, het was - 54 graden daarboven, en de afstand Frankfurt - Sao Paolo was 9807 km. 12 Uur vliegen precies. Op het vliegveld kon ik helaas niet pinnen met m'n europas. Dan maar wat dollars gewisseld. Ik had 200 dollar gepind bij de Rabo in Roermond en had nog 5 x 1 $ biljetten thuis liggen. Ook had ik 5 euro bij me, verder alleen europas en creditcard. Wisselkoers was Real 2,32 voor 1 dollar. Ongeveer gelijk aan de gulden dus. Leuk, mag ik in Nederland niet meer in guldens denken, moet ik dat hier weer wel. De airportshuttlebus is iets van 12 real one way; no way, de lokale bus is 2,10 Real. Real regelt ut allemaal. De Abn/Amro heet hier ook Real Banco trouwens. Daarna de metro gepakt voor 1.35 per persoon, dus we waren goedkoop downtown. De rit naar de stad was erg tof. Kan me van aardrijkskunde lessen herinneren dat sloppenwijken hier bidonvilles genoemd worden. Weet ik niet helemaal zeker. Maar ja, daar reden we dus langs, best raar om zo snel al zo'n puinhoop te zien. In de stad gekeken in kiosken of we iets konden vinden over Rock in Rio en over de Copa Libertadores, maar helaas, nog niks, maar daar komen we wel achter. Een wedstrijd om de Copa Libertadores in het Maracana Stadion zou natuurlik fantastisch zijn, en dan ook nog met Romario als ut kan ? Tweede optie is een wedstrijd van Flamengo, vroeger mijn favoriete club samen met Roda, omdat Zico daar toen speelde; mijn idool. Eerst in de stad een paar uur in de verkeerde buurten rondgelopen, per ongeluk. Toen we het wel gezien hadden, zagen we opeens de promenade met allemaal winkeltjes en MacD en zo. Ergens een gevulde gebakken suikerriet snack gegeten; erg zoet ! Len heeft guarana frisdrank gehad, schijnt magische en medicinale krachten te hebben; smaakt naar champagne. Ook nog koffie gezien van het merk " Cafe Pele " . Het regent al weken in heel Brazilië, maar vanmiddag was ut gelukkig vrij droog, maar we waren toch al snel nat van de luchtvochtigheid. Dat is vooral oppassen als je op ut toilet zit; voordat je met ut papiertje bij je gat bent, is ut al helemaal doorweekt ! Later nog gegeten in een iets luxer restaurant. Kregen we getapt pilsje in een soort zilveren aluminium mok met een hendel; zag leuk uit. Daarna nog maar eentje besteld. En iets van kip besteld. Stukjes kip met botjes er nog aan, en daaroverheen wat geraspte gebnakken knoflook korrels, en daar weer overheen een limoen uitgeknepen...........man wat was dat lekker! Ik wist alleen niet direkt dat dat knoflook was, dus heb alles opgepeuzeld en zal dus wel menige rare blik krijgen vanavond in het vliegtuig, maar ja, was wel erg lekker. Nu weer terug op het vliegveld, wilde op terugweg foto's maken in de bus, heb ik ook gedaan, maar door de bobbels in de weg zal daar helaas weinig van gelukt zijn. We hebben ook over de Ayrton Senna highway gereden en zijn langs het Corinthians voetbalstadion gekomen. Starks om 18.50 naar Lima. Hopelijk zijn onze backpacks er dan ook. Als we daar aankomen moeten we waarschijnlijk van +- 21.00 tot 05.00 wachten op onze vlucht naar Cuzco, die we via internet gereserveerd hebben. Ben benieuwd! Toen ik langs die bidonvilles kwam, dacht ik :" die oude hooischuur van Vestjens had hier niet misstaan" . De stad en de mensen doen erg relaxed overkomen. Geen chaos. Wel veel mensen met een buikje. De mooie signorita's zullen wel in Rio zijn ? De Zeeman en de Wibra zouden hier een luxe kledingzaak zijn. Ook de Braziliaanse zakenmensen die naar Europa gaan, zien er niet uit. Maar ja, wat boeit ut eigelik. Ik zie zo iemand liever dan die strakke pakken bij ons. Is trouwens wel vaak anders tussen mij en Len dan tussen mij en Heytse.In Heytse ben ik meestal degene die zegt:" stel je toch niet aan man" . En men Len is het vaak:" Len, zouden we dat wel doen....." . Is wel grappig. .....................................Zo. Het is nog steeds zaterdag en ik zit in een restaurantje op de tweede verdieping van het Chavez vliegveld in Lima.Heb een Inka-cola flesje voor me staan, maar krijg het label er niet vanaf gepulkt verdomme. Is niet te zuipen. We hebben een aardige vlucht gehad, 4 uur 35 minuten, as scheduled. Prima. Hier aangekomen vinden we al snel onze rugzakken gelukkig. Daarna wat blaadjes invullen voor de douane en daarna binnen 1 minuut bij Incawasi Travel, alwaar Len via internet tickets heeft gereserveerd van hier naar Cuzco. Die tickets liggen ook al klaar!! Hoe heet de trainer van Leverkusen ook alweer, juist ja, Toppie !! Dit is dus echt toppie. Alles prima geregeld, ongelooflijk. Zelfs de europas werkt hier op de Red Unicard pinautomaat. De koers van de Peruaanse Sol is 3,40 op 1 us$. Voor 1 gulden krijg je dus zo'n 1,35 Sol. Op de menukaart die voor m'n neus ligt, naast ut flesje gele Inka-cola, staan hopelijk de duurste prijzen van Peru. Flesje kost ƒ 3,33. Hier kan ik naar beneden kijken door een glazen wand, en dan zie ik de bagage-claim-lopende band met daarop 2 KLM hostesses, desperately seeking a suitcase..............