No New Year's Day to celebrate...

Jammer dat het weertje niet zo mooi is als in Istanbul. Veliko moet het juist hebben van de verre uitzichten. Heb zelden zo'n mooi stadje gezien, echt prachtig. Wil er in de zomer ook wel eens naartoe. Er loopt een riviertje in een kronkel door de stad, met in het midden een prachtig monument. Het fort is ook echt ongelooflijk mooi; nog nooit gezienzoiets. In de Balkan zullen wel meer van deze oude forten staan; ga ik zeker eens uitzoeken en bezoeken. Het geld krijg je hier dus ook echt niet op. Heerlijk gevoel is dat. We gaan elke dag uit eten en nemen dan een flesje lekkere Bulgaarse rode wijn erbij, en betalen nooit meer dan 7 euro per persoon. Toen we de wijn besteld hadden, viel opeens het licht uit. Hebben we een uur in het donker moeten wachten voordat we eten konden bestellen. Zondagavond op stap geweest in de Spider Club. Sjieke bar met een coverbandje. Op Oud Jaars Dag geprobeerd een bus te regelen voor naar Sofia te gaan op 1 januari, maar ALLE bussen (tientallen) zijn volgeboekt. Gelukkig kunnen we wel met de trein gaan, maar dat duurt 2x zolang, dus zo'n 5 en een half uur. Daarna naar het pitoreske Albanasi gegaan met de spotgoedkope taxi. Normaal is dat een supermooi dorpje, maar door de vele sneeuw en slecht uitzicht, was het helaas niet zo interessant. Daarna over de weg teruggerend naar Veliko, zo'n 4 kilometer bergaf. In ons hostel wat wijn ingedronken met wat Jappanse meiden, een Indonesier, een Finse en Assen, de Bulgaarse hosteluitbater (die afgestudeerd was in Korea-kunde). Assen haalt vele flessen wijn van stal. Ze zijn wel gelabeld, maar worden niet in de winkels verkocht omdat de wijnboer daar geen vergunning voor heeft. We doen een Fins spelletje en er wordt vrolijk wijn gedronken tot middernacht. Daarna gaan we naar een plein waar enkele artiesten op een buhne optreden. Er staan enkele grote wijnvaten en we maken al snel vrienden met de eigenaren daarvan, waarna we de rode wijn als ranja opzuipen; zelfs een kind van nog geen 10 jaar zuipt mee. Ik denk dat ik die avond zo'n 3 a 4 liter wijn gehad heb, gratis !! En nix zaat !! ;). Hoe later het wordt, hoe zater de boel.De Balkan muziek klinkt als een tiet, alla Balkan Beats; het hele plein danst op folkloristische wijze de hele nacht door; echt mega genoten, superruig, echt fantastisch. Onze Bulgaarse vrienden zijn erg enthousiast, waardoor ik me even moet opofferen en de vriend van de Finse dame moet spelen, anders krijgt ze een moeilijke nacht. Helaas heeft de Kelpense afvaardiging de laatste uurtjes niet meer overleefd. Maar niet getreurd, ik heb alles gefilmd. In plaats van Nuuj Joar Nuuj Joar Zeut, hebben ze hier ook een traditie. De kinderen komen met wat takken en bloemen aan de deurbel, en slaan dan daarmee de bewoner op diens rug terwijl ze een liedje zingen. Erg grappig. Ze krijgen daar dan een paar centjes voor. Staat ook op film ! Om 13.54 stappen we in een 3 wagonnen tellend zeer oud boemeltreintje richting Sofia. Tenminste, dat dachten we. Blijkt het een trein naar Ruse te zijn, wat in het noorden bijna in Roemenie ligt. Zucht. Gelukkig komen we er oppe tijd achter dat we ergens moeten overstappen. In de tweede trein vinden we eerst geen plaatst, dus balen met onze katers dat we de hele rit moeten blijven staan. Maar opeens komen we in een wagon die dient als restaurant, en daar is raar genoeg plaats zat. We blijven er de hele rit gezellig zitten, luisterend naar luide muziek van onder andere Klaus Meine en diens Scorpions. Lache ! Het eerste liedje is echter "I just called to say I love you" van Stevie Wonder, en de eerste regel "No New Year's Day to celebrate..." is wel heel erg toepasselijk op 1 januari, en daar wordt dan ook door iedereen in het restaurant om gelachen en op getoost "Nazdrove !". Superruige treinrit. Net alsof je in een film over de Orient Express zat. Je zag door de hevige sneeuwval totaal niks door de ramen, en we wisten ook niet hoelang de rit zou duren; zou tussen de 4 en 7 uur zijn. Om 19.15 komen we aan in Sofia. Het sneeuwd hard. Het duurt een tijdje voordat we een taxi hebben; we lijken wel sneeuwpoppen. Het hostel Mostel ontfermt zich over ons. We krijgen gelijk gratis spagetti en een biertje ! We worden naar ons appartement gebracht op de Hristo Botev Straat nummer 18, etage 3; waar nog enkele andere backpackers slapen. Het sneeuwd nu nog steeds. Morgenvroeg gratis "all you can eat" breakfast. Daarna stad bezichtigen en uitzoeken hoe we 1 dag in Borovets kunnen gaan skien en overnachten. Kumptj wal goot.