Herbie Goes Fish River Canyon

Van Windhoek naar Keetmanshoop gegaan met lokaal mini-busje vanaf het Rina Park gasstation. Tankstations zijn busstationnetjes in Namibië. Rond 14.30 aangekomen. De avondbus vanaf daar naar Kaapstad vertrekt pas om 23.15 (als het goed is). We boeken die bus alvast, en willen "even tussendoor" Fish River Canyon bekijken, je weet wel, van die reclame van die pensioenverzekeraar die pas na zijn pensioen daarnaartoe wil gaan; ghi ghi ghi. Een aardige papa John in het mini-busje hoort van ons "tussendoortje" en belt gelijk een vriend die met ons wel een tourtje naar de tweede grootste canyon ter wereld wil doen. We dingen af naar ogeveer 50 US$ per persoon. Tourguide Gordon haalt zijn VW Beetle, oftewel Kever, van stal. Raar genoeg gaat papa John en diens leuke tienerdochter Jenny opeens ook mee, papa John rijdt zelfs, en tourguide Gordon zit gezellig achterin met mij en Jenny; allemaal gezellig in de oude Beetle op een zondagmiddag. Net als in de films van Herbie. Herbie rijdt door een geweldig mooi bergachtig droog ladschap over een gravelweg met keien. Doet me denken aan de recentelijke re-issue van de geweldige cd (met bonus live cd!) van Lucinda Williams - Car wheels on a gravel road; die iedere muziekliefhebber natuurlijk al thuis heeft (cq nu gaat downloaden ;)) ; maar dat even ter zijde. We passeren een grote dam, waar we stoppen voor een foto. Papa John is "neet te bang", en scheurt als een dwaze over de gravelroad naar Fish River Canyon. Daar aangekomen, moeten we nog 80 Namibische dollars (=Zuid Afrikaanse rand) per persoon betalen, inclusief 10 voor Herbie. De canyon ligt er geweldig bij; de rivier staat helaas bijna droog, maar het kan toch bijna tippen aan de geweldige Grand Canyon, die ik al in 1993 samen met ooze jean gezien heb tijdens onze geweldige USA camper-trip. Herbie raast daarna als een dwaze terug naar Keetmanshoop. Had ik al vermeld dat Herbie niet kan remmen ? Nee he ! Kwamen we ook pas laat achter, toen we bijna een springbok omver reden en papa John te vergeefs aan de handrem trok en tevergeefs de rempedaal pompte. Op het laatste stuk over de highway rijdt Herbie met 120kmh terug naar Keetmanshoop. Het was echt een van de meest grappige, mooie en gewaagde autoritten die ik heb meegemaakt; kei kei kei gaaf. Blij dat we daar alik zijn aangekomen, eten we ons wat in het 24uurs tank/busstationnetje. Sociaal als ik ben, koop ik een hele verse witte mik, en deel die met de zwervers aldaar, lief he ! Tsja, we moesten daar nog uren zitten wachten op die bus, dus dan kun je beter wat vrienden maken. Als de locals horen dat we niet met de luxe bus gaan, maar met de EkoNOlux bus, komen er verhalen over de kwaliteit van de bus. Om 23.15 komt er dan ook geen bus. Zit ik daar op een zondagnacht op een maaskei voor het "Engen" tankstation in het nietige Keetmanshoop (het Kelpen-Oler van Namibië) te wachten op een bus die misschien niet komt, terwijl er ondertussen al diverse luxe bussen gepasseerd zijn richting Kaapstad. Vellie fannie ! We gaan rondvragen en men verzekert ons dat de vertraging normaal is; en inderdaad, om 01.30 spingen we juichend van de maaskei af als we de Ekonolux bus zien en rennerer 100 meter verder naartoe........helaas gaat deze naar Windhoek.....damn......zucht....kiek doa kumptj dr noch ein....yes....de goeie bus is er ook eindelijk, en het is best een luxe bus. Het busmeisje met de Lisa Bonet oogjes stapt de bus uit en zegt :"hi guys, I've been looking for you". Helaas blijft het daarbij :). De busstoelen staan een stukje van de zijkanten af, waardoor je 1 been lekker languit langs je voor-zitter kunt schuiven, wel praktisch. Enkele uren later worden we wakker omdat we weer door een douane moeten, om 05.30 of zoiets gaan we Namibië uit en eindelijk Zuid-Afrika in. De omgeveing verandert weer. Er is irrigatie; dus groen, veel bomen, wijngaarden, het koren is gemaaid en de hooibalen liggen er in prachtige driehoeken bij. Wat een prachtige omgeving zeg. Uitgestrekte vlaktes, wat waterreservoirs, apart gevormde bergketens en tafelbergen. De mensen spreken hier vloeiender Afrikaans (dus Nederlands) als in Namibië en de blanken zien er dus ook gewoon uit zoals ons, alleen wat ruwer. Beetje zoals in Australië en Nieuw Zeeland. Je voelt je al snel thuis. Ik had verwacht dat de Tafelberg in Kaapstad maar een gewoon tafelbergje zou zijn, die niet boven de skyscrapers zou uittorenen; gelukkig was die gedachte verkeerd; opeens verschijnt er een enorme hoge en brede muur aan de horizon, DE Tafelberg dus, wat een megading, die wolkenkrappers zijn er nix bij. We hebben is deze 4 weken al iets van 1300 euro opgemaakt, terwijl we diverse dingen hebben laten schieten, niet veel op stap zijn geweest, en kwa vervoer en accomodatie goedkoop gereisd hebben. In Azië destijds kwam je met 1000 gulden makkelijk een maand levend als een prins door. We slapen op de toeristische boulevard, midden in Cape Town, Long Street, voor misschien 10 US$ de man per nacht. We hebben een minikamertje waarin een stapelbed staat met een wasbak. Vijf meter verder is de Zanzi-bar, met een geweldig balkon alla New Orleans Bourbon Street, supergaaf ! Mijn lenzen hebben Herbie's capriolen niet overleefd door de desert zand. Eindelijk lekker gedoucht net en lekker gegeten. Len ergert zich naast me, omdat hij geen emails kan versturen, hihi. Het bijkt dus inderdaad zo te zjn dat Ajax Amsterdam hier speelt zondag om ongeveer 16.00. Morgen even kaartjes regelen voor 2 euro, wat nog steeds 1 euro teveel is voor die prutsers ! Je kunt hier ook met 6 personen in een kooi onderwater kijken naar echte Jaws visjes, the great white shark, die dan tegen die kooi aan knallen en wat vis oppeuzelen. Kweet nog nie of we dat gaan doen.Ik wil wel de wijnroute doen/proeven in Stellenbos; mmmmmmmmmmm....lekkel ! We blijven denk ik 7 nachten hier, voordat we naar Knysna of zoiets gaan, alwaar je de hoogste bunji jump ter wereld kunt doen, maar ja, dat kost ook weer knuip, dus even kijken of dat wat is. In elk geval snap ik niet waarom Nederland nog steeds asielzoekers/vluchtelingen binnehaalt. In de landen die we tot op heden hier bezocht hebben is immens veel meer plaats als bij ons en is het voor die arme mensen veel makkelijker om zich aan te passen, dan aan ons overbevolkte, bureaucratisch doorgeslagen, over-the-top mini-landje. En al die ontwikkelingshulp moeten ze ook maar eens flink onder de loep nemen. Die mensen hebben tegenwoordig genoeg fasciliteiten om hun eigen mate van ontwikkeling te kunnen bepalen, en hun eigen achterstanden op te lossen, in plaats van dat Westerse bemoei gedoe. Zodoende kunnen wij dan weer wat minder belasting betalen tuntj mich. Natuurlijk hebben we veel achterstandswijken gezien, en dat past ook niet meer bij een wereld van gsm's en internet in dezelfde regio, maar toch denk ik dat de ontwikkelingshulp behoorlijk kan afnemen, beste Jan Peter. Zoea Len, wat dacht je van een fleske Kaapse Pracht op ons Zanzi-bar balkonnetje ?