Panama

De grensovergang van Costa Rica naar Panama is gaaf, over een niet in gebruik zijnde spoorbrug over een rivier loop je Panama in, achtervolgt door misselikke kinderen. Daarna proppen ze je in de 4WD en rijden ze je naar de boot die naar Bocas del Torro gaat. Een superboottocht, eerst over een rivierdelta, die over gaat in de oceaan, waarna je weer terugkeert naar een andere rivierdelta, echt megaruig. Bocas zelf is erg toeristisch, maar dat is te berijpen, wat een geweldige omgeving zeg, maar je moet wel mooi weer hebben, want het regent vaak. We komen aan op carnavalsaandag, en dat wordt hier ook goed gevierd. Columbus heeft daar voor het eerst de Americas aangedaan, blijkbaar. Heb tijdens snorkellen een stuk afgebroken koraal meegenomen (ja weet ik, mag niet), dat stinkt ontzettend, krijg de geur er niet uit. Een open discobar is gebouwd over de rand van het meer, net over een schipwrak, erg mooi. De vrouwen hier hebben allemaal mooie BH´s, of er is in elk geval iets waardoor de borsten groter en mooier lijken, echt niet normaal, en dansen dat die kunnen, sjezus, je kijkt alleenmaar naar de heupen de hele avond. Daarna zijn we voor 36 dollar gevlogen naar Boquette, mooie vlucht over een vulkanisch gebied. In Boquette is giganisch veel vegetatie en veel koffieplantages. We hebben 2 dagen gewandeld. Tijdens de 2de tocht kregen we een tropische regenbui te verwerken, drijfnat sprinten we een schuurtje in, in de jungle, blijkt daar een erg primitieve familie te wonen, die net zo verbaasd kijkt als ons. Het stappen is ook hier niet veel, dat valt de hele reis al een beetje tegen helaas, en ook in Panama wordt je niet lastiggevallen door prostituees of ander lastig volk, dat had ik niet verwacht, dat was eigenlijk alleen een beetje in Guatemala. Daarna zijn we een dagje naar David gegaan, nix aan. Dan door naar Panama City. Grotere stad als verwacht, je loopt je een ongeluk, maar gelukkig zijn de taxi´s erg goedkoop, tsja, die belachelijke voorrijkosten kennen we volgens mij alleen in Nederland. Helaas is er geen baseball (hier schrijven ze beisbal) omdat het WK bezig is. Nederland doet daar ook aan mee. We hebben in een kroeg en in een casino naar een wedstrijd gekeken. Nederland en Panama moeten ook tegen elkaar, maar zijn geloof ik al itgeschakeld, Nederland wint raar genoeg met 10 - 0 van beisbal land Panama. We zitten in een hostel in het centrum, op de 8steetage van een flat hebben we een grote eigen kamer, een gedeelde keuken en een mooi groot gedeeld balkon, erg gaaf voor 8 dollar, inclusief een karig ontbijtje en gratis internet. Een pinautomaat, internetcafé, diverse 24uurs buffetrestaurants en 24uurs supermarkten zijn binnen 100 meter, taxi´s voor de deur, perfect dus. Bier kostte in Boquette maar 50 dollarcent voor een fles, in Panama City´s uitgaanswijk betaal je helaas 2,50$. In Panama wonen geloof ik maar iets van 3 miljoen mensen. In de discobars weet je niet waar je moet kijken; geweldig mooie salsa dansende chica´s met die aparte BH´s, je waant je iet alleen kwa natuur in een paradijs. Maar helaas is er geen interactie. Je moet al goed kunnen salsa dansen en erg goed Spaans kunnen spreken om contact te leggen, dus pindakaas. Nu zijn wij 2 ook niet de meest spontane jongetjes. Gister ook naar de sluizen van het Panama Kanaal geweest, indrukwekkend. Helaas zijn andere gedeeltes veel mooier, maar een boottocht is onbetaalbaar. Een vrachtschip betaald tegen de 200.000$ voor de doortocht. Het Panama Kanaal wordt gezien als 1 van de 7 nieuwe wereldwonderen; het is in 10 jaar tijd gemaakt en sinds 1914 zijn de sluizen nog steeds hetzelfde. Tijdens die 10 jaar zijn iets van 70.000 mensen omgekomen tijdens het werken. In een haven hier ligt een gigantische jacht van een Engelse businessman, met een helicopter erop, erg gaaf. Als we op ons balkon wederom een pak rode wijn ledigen en de avond valt, zie je dus van 8 hoog de stad donker worden, erg gaaf. Vanmorgen kwamen we om exact 07.00 thuis, om 17.40 stonden we op en zijn we regelrecht naar MacDonalds gegaan voor een anti-kater dinertje. Morgenvroeg gaan we naar de San Blas eilanden, ook voor een 36 dollar vliegen we over het Panamakanaal naar de noordkust. De San Blas archipel is een paradijs, hopelijk met mooi weer. De Kuna mensen wonen daar. Die hebben een geheel eigen cultuur. Ze dulden geen politie van Panama en zo, daardoor is het een ideale route voor de Colombiaanse drugskoeriers. De Kuna´s hebben 350 eilanden, waarvan aar een klein gedeelte bewoond is. Ze bouwen hun huizen soms op koraal in de oceaan. Als je een foto maakt van een Kuna moet je 1$ betalen (maar dat bepaal ik nog altijd zelf dacht ik); de meisjes krijgen pas een naam na hun pubertijd, tot dan hebben ze een nickname. Ook is het percentage albino´s erg hoog. Deze worden hun hele leven apart behandeld. We gaan ook 1 dag/nacht naar Robinson eiland, dat zegt genoeg denk ik. We gaan ook nog een dagje met de trein lags het Panamakanaal naar het volgens de Lonely Planet erg gevaarlijke Colon, maar ja, die treinrit is gewoon super, dus we zien wel. Panama is uitgeschakeld in het WK beisbal, dus hopelijk begint de nationale competitie snel, zodat we nog een wedstrijdje kunnen meepikken. Over de nationale voetbalcompetitie kun je weinig vinden. Het voetbalstadion Rommel Fernandez is vernoemd naar de verongelukte voetballer met diezelfde naam die als eerste Panameese voetballer doorbrak in Europa in Spanje eind jaren 80, de tweede was Dely Valdez die net is gestopt. Als het goed is is zaterdag Taupa - Sporting 89, de nummer 1 tegen de nummer 2. De bondcoach is overigens de bij ons niet onbekende Mario Kempes. Voor de insiders is Panama op sportgebied eigenlijk alleen bekend van de beroemde boxer Roberto Duran, die geweldige partijen boxte tegen ik dacht Sugar Ray Leonard. Zo, ik moet naar de plee.