Buenos tardes amigos

Lang nix meer geschreven, maar ja, als je op 1 plek zit, is er weinig avontuurlijks te melden, maar ik zal mijn dagboek er eens bij pakken. We hebben zo´n 2 weken een leuke New Yorkse geblondeerde, getatoeerde, gepiercde, vegetarische, lesbiënne met Nederlands/Siciliaanse roots in huis gehad. Toon heeft haar van 1 van die mankementen genezen, ze is nu dus bi. De bekendste Guatemaleese sporter is een (voor mij)onbekende in de schietsport. In 1992 heeft een indigene (= oorspronkelijke bewoners in traditionele kledij) de Nobelprijs voor de vrede gekregen. Nu ik wat meer Spaans begrijp, zie ik ook dat het moeilijk is om bijvoorbeeld TV programma´s of films van Engels naar Spaans te vertalen en vice versa, volgens mij hebben ze in het Spaans minder diepgang in de taal, maar gebruiken ze wel meer woorden om dingen uit te leggen. Een dochtertje in ons huis, Louisa Fernandita is 12 geworden (Krelke?), we hadden wat kadootjes gekocht, wat knommelen voor in de haren. Als iemand jarig is, wordt er om 05.00 vuurwerk afgestoken, gaat de cd met verjaardagsliedjes keihard aan en wordt de jarige gewekt, waarna een taart wordt opgepeuzelt om 06.00 ´s morgens. Leuke traditie, maar hier wonen 160.000 mensen of zoiets, dus elke morgen zijn er diverse vuurwerken te horen, erg leuk. We zijn blij dat we voor deze minder toeristische stad gekozen hebben en niet voor Antigua of zo. Helaas zijn hier veel discotheken en restaurants gesloten wegens verbouwingen en zijn ze aan de waterleidingen aan het werken, gefinancierd door Japan, waardoor we regelmatig 1 of meerdere dagen geen water hebben, ook erg leuk. De New Yorkse, Toon en ik hebben elk 1 kamer. De rest van de familie, Oma Celeste, dochter Roxi (35 jaar en gescheiden en géén optie) en diens kids Louisa Fernandita, Roberto en Mercedes slapen in 1 kamertje op 2 bedden, tsja, dat is hun eigen keuze, ze zien er allemaal overgezond uit, ze hebben nix te klagen. Als je hier een likale kroeg in loopt, krijg je gelijk een schaaltje met vleesrestjes voorgezet. We krijgen veel te veel te eten. Na 3 weken elke morgen een bord fruitsalade erin geduwd te hebben, heb ik toch maar even tegen oma gezegd dat we de fruit keuk zijn, vanaf vandaag krijgen we tosti´s. Om 13.15 krijgen we warm eten en om 19.00 nog een kleinere portie warm eten. Toon is het ook allemaal wat veel, maar hij eet wel na ut eten nog koekjes met aardbeijenjam. Op school is al 2x een jarige geweest. dat wordt gevierd. Iedereen moet in zijn eigen taal Vader Jacob zingen, ons duet is zeker goed genoeg voor idols. De directeur speelt een aardige partij gitaar, La Cucaracha en La Bamba worden door iedereen (20 man) luidkeels meegezongen, best grappig, alleen komt daar weer een enorme fruitschaal bij kijken. Van de 20 pinautomaten, is er maar 1 internationaal, en je kunt maximaal 1000 Quetzals pinnen, dat is 110 euro, dat schiet dus niet op, maar ja. Toon stond pas 10 minuten te lachen onder de douche; wat voor lachwekkends zou hij zijn tegengekomen ? Pas een cocktail gehad genaamd La Bomba, en die sloeg in als een bom. Hele zaterdag slecht draan geweest, Toon het ergste. Er zaten shotjes rum, vodka, bier, tequila, kahlua, whisky, tripple sec en nog 3 andere soorten sterke drank in, met jus d´orange, erg lekkel, maar ja....dat was een middagje boeren bij Sjrake in 1 glas. Als op TV iets gezegd wordt wat niet door de beugel kan, wordt het vertaald met ¨maldicion¨, oftewel slecht taalgebruik. Er zijn hier veel Amerikaanse studenten, als je daar bij aan tafel zit, hoor je wel 47x per minuut ¨I´m like...¨. De uitgaansdingen zijn hier om 01.00 al dicht, toevallig kwamen we langs 1 open tent, helaas was dat een gaybar....maar ja, bier is bier......wel gelachen. We doen met de kids regelmatig een lottospelletje, er worden kaartjes afgeroepen en als jouw kienkaart vol is, krijg je de inleg van 0,50 Q per persoon. De kids vinden het geweldig. Na enkele dagen geen water (= douche) gehad te hebben zijn we naar nabijgelegen warmwaterbronnen gegaan in de bergen, echt megalekker water, 45 graden, helemaal schoon dus. De begraafplaats hier is echt keigaaf. Iedereen is boven de grond begraven, elk graf heeft verse bloemen, het is zo groot als Paire La Chaise in Parijs, alleen veel kleurrijker, echt gaaf. Studenten kunnen voor een paar cent naar alternatieve bioscoopjes, zeg maar huiskamertjes met een tv of een klein diascherm, allemaal oude films die iets met Spaans te maken hebben. Je mag in diverse café´s maar 3 liter bier per persoon drinken, momenteel is dat al teveel voor mij, dus geen probleem. Toon heeft enkele dagen constipatie gehad, dat is wel makkelijk als je geen water in huis hebt, hij zat dus full of shit. Ik hoest nog steeds vrij veel, denk door de smog hier, en naar mijn voeten daar kijk ik niet meer na, dat er maar eelt op groeit. Pas kwam een beroemde Guatemalteese marimba percussionist in ons schooltje optreden, Chepe Lepe (Tsjeppuh Leppuh), hij speelt ook in het Washington Orchestra of zoiets en reist de hele wereld af, hij speelt met een compaan op een dubbele xylofoon, klonk best gaaf, zeker met op de achtergrond de karateschool die aan ons gebouw vastzit, waar tegelijkertijd vele luidkeelse karatekreten vandaan kwamen. De New Yorkse Mauri had zich snel aan ons aangepast, ze spuugde en boerde gezellig mee op straat, alleen aan de scheten van Antonio kon ze niet tippen. Gelukkig was er op school wel soms water en konden we daar onze behoeftes kwijt. Die honden ´s nachts grrrrrrrrr.....echt kut (maldicion). Spaans heeft gelukkig veel werkwoorden die veelal overeenkomen met Engels, dat scheelt. Je moet denk ik zo´n 100 werkwoorden kennen, wil je fatsoendelijk Spaans kunnen spreken/begrijpen. Van die 100 moet je dan de ik, jij, hij/zij, wij en zij vervoegingen weten in de tegenwoordige en verleden tijd, alsook het voltooid deelwoord, de vele uitzonderingen van de vele onregelmatige werkwoorden en dan nog de ¨imperfecto´s¨ en de weet ik wat voor grammaticale termen allemaal, dus een beetje veel van het goeie voor ondergetende, maar ja, de basis leer ik hier, en daarna moeten de puzzelstukjes ooit op hun plaats vallen. Dochterlief oefent regelmatig viool, maar het is nog geen Vanessa Mae helaas. Regelmatig heb ik les op het dak van de school, lekker warm met uitzicht op de vulkaan Santa Maria (Roland Kaiser?). We praten dan over koetjes en Boerjannetjes. Maesto José vind Nederland een preventief land, dat had ie goed begrepen. We zijn een weekendje eruit geweest, naar Retelhuleu en een stukje verder naar Champerico aan het strand, daar parkeren de rijken de gigantische 4WDrives gewoon IN de restaurants, naast hun tafel. In vergelijking met Xela was het daar knoerheet. Ook nog naar een tempel Abaj Takelik geweest, wel 10km gelopen, was goed voor de gato (= kater). We moesten 25Q betalen, terwijl locals 2Q betalen, pure discriminatie dus, maar ja, who cares. De enigste kroegen die op zaterdagavond open waren lagen in 1 straatje, afwerkkroegjes, maar ja, bier is bier, ook daar erg gelachen. Ik had op dat moment ook geen rooie Quetzal meer oppe tes, dus was afhankelijk van Antonio en Mauri. Leuke jukebox met locale muziek. En ik hoop echt dat we in Nederland ergens groene chilisaus hebben, mmmmmmmm. We hadden een hotelletje met een zwembadje, daar lag ´s nachts een kutzatte taxichauffeur in, zijn taxi stond RECHT voor mijn deur met de muziek KEI hard aan. Ik zet zijn autoradio uit en zeg, ik ga slapen amigo, hij komt het water uit, brabbelt wat, maar ja, ik had mijn ¨don´t fuck with me¨ gezicht opgezet, dus hij was braaf. Nog geen minuut later staat een zatte aap met een fles bier op de deur van de buren te bonken, ik ga in mijn deuropening staan, zeg niets, hij bonkt weer, ik zet mijn masker weer op, maakt toch wel indruk, hij draait zich om, loopt naar de taxi, kijkt onder de taxi (?) en druipt af. De vrouwen dragen bikini´s met daaroverheen nog andere kleding, terwijl de mannen gewoon in een speedo lopen. Regelmatig oude country gehoord, ¨Family Tradition¨ en ¨Rhinestone Cowboy¨ bijvoorbeeld, en in de chickenbussen draaien ze vanalles, soms irritante Spaanstalige schlagermuziek, maar vaak keileuke andere volksmuziek, of 90´s hiphop/pop/rock. We komen op zondagavond terug van het strand, maar we worden buiten de stad eruit gezet, in Zona 3. ¨Don´t walk in Zona 3 at night¨ kan ik me nog herinneren. We hebben geen van 3-en geld oppe tes, we hadden zelfs te weinig geld voor de bus, maar mochten blijven zitten, sjapoo, maar we moesten dus helemaal terug lopen, gelukkig viel het mee, we werden alleen even achtervolgt door een lijmsnuivende zatte local. We hebben al diverse verse verhalen gehoord over busovervallen en gewone berovingen van toeristen, denk dat dat richting zuiden steeds meer zal worden, ik ga er vanuit dat we zeker beroofd zullen worden ergens. Het 3 hele middagen in internetcafé gezeten om uitreksels in Excel te maken van alle werkwoorden en andere notities die ik gemaakt had. Zucht. Paar keer naar een filmpje geweest, lekker tranquilo, kamertje met 15 andere Michael Reizigers, biertje erbij. Normale werkers gaan hier met 60 jaar met pensioen, overheidsmedewerkers met 55 jaar. Men krijgt hier 16 salarissen per jaar. Als ze met pensioen gaan krijgen ze dat jaarsalaris :12 elke maand uitgekeerd, alsmede een netto eenmalige uitkering van het aantal gewerkte jaren x dat bedrag. Mijn leraar heeft een mondelinge overkeenkomst met school, hij studeert zelf nog, betaalt derhalve geen belasting en bouwt geen pensioen op. Je moet elke dag helemaal uitgerust en fit zijn, anders krijg je de helft van de studiedag niet mee. Bijna niemand heeft hier internet of een schotel aan huis, veel te duur. Fijn dat we in onze kamers middels speakertjes onze mp3´s kunnen luisteren, Pavement rules !! De hond die net buiten mijn raam loopt, houdt er niet zo van zo te horen. Na deze week gaan we naar San Pedro, wellicht duiken in het vulkaanmeer, dat is zoetwater, das anders als duiken in zoutwater, lijkt me wel interessant. Daarna door naar El Salvador. De hoofdstad San Salvador klinkt wel ruig, maar de grote steden hier zijn echt levensgevaarlijk, ook overdag, dus we skippen diverse grote steden. Daarna naar de ruïnes van Copan in Honduras en dan naar de goedkoopste duikplek op aarde, Roatan. Pas zat opeens een opa in onze woonkamer naar een tekenfilm te kijken, hij kom zo zijn weggelopen uit de Buana Vista Social Club; zag leuk uit, geen tanden in z´n bek, en lachen om Yogi Bear of zoiets. Verdorie betekent caramba (maldicion). We hebben al veel meer centen opgemaakt als verwacht zo te zien, hebben de Rabobank Randonreader bij ons, dus kunnen we dat (helaas) zien. We hebben helemaal geen gekke dingen gedaan, zeker niet kwa stappen. Wel leuk om de verschillen tussen de mensen hier te zien, het maakt hier nix uit hoe je eruitziet, er is geen schoonheidsideaal, je hoeft je hier niet te gedragen naar de fatsoensnormen van het klootjesvolk zoals bij ons gelukkig. Bij ons zijn vrouwen zeg maar gelijk aan mannen. Ik denk dat de uitvindingen van vooral de wasmachine en enkele huishoudelijke apparaten in de westerse wereld daar veel aan hebben bijgedragen. De vrouwen hier zijn de hele dag bezig met kleding op de hand te wassen en eten te bereiden, die hebben geen tijd om mee te denken en derhalve gelijk te worden aan de man, en dat hoeft ook niet van die mensen hier, die vinden dat goed zo. Enkele vrouwelijke lezers zullen zich nu wel op hun pik getrapt voelen, maar ik beschrijf alleenmaar een constatering, geen mening, van mij hoeft de vrouw geen was te doen (dat doet mam al ;), merci mam !). We hebben zaterdag de Santa Maria vulkaan beklommen. Normaal gesproken gaat me zoiets goed af, maar zaterdag, ai ai ai. Ging voor geen meter. Van 2300 naar 3800 meter. Ik kon de luchtvernauwing niet aan, kwam na 4 uur door de bejunglede vulkaanwand geklautert te hebben pas boven. Bovengekomen zaten er een 50 Maya´s te zingen, prachtig uitzicht, de oceaan aan 1 kant, Mexico aan 1 kant en de rest Guatemalees vulkaanlandschap, schitterend. We zijn ongeveer een uur boven geweest, daarvan heb ik 45 minuten geslapen, kon echt nix meer, heb wel 20x moeten stoppen tijdens de beklimming. Flink spierpijn van de vulkaanbeklimming. Vanaf de top kon je ook op een kleinere actieve vulkaan neerkijken, die regelmatig uitbarstte, leuke foto´s denk ik. Tijdens de afdaling kwam opeens een losgeraakte koe omlaagdraven. Ik zeg Toon kijk uit.....als ik dat niet gezegd had, was er weer een koe minder geweest. Gister naar een stadje Huehuetenango geweest met de chickenbus. Volgens Lonely Planet de mooiste rit hier; was inderdaad wel mooi. De chickenbussen hebben altijd een busjongetje die de betalingen regelt en die uit de deur hangt en de bestemming schreeuwt om de bus vol te krijgen. Huehuetenango heet in de volksmond Hueheu, en dat lijks in uitspraak veel op het ¨weeeh weeeh¨ wat Sjonnie altijd zegt als hij een meeker nadoet. Ik zag Sjonnie al voor me, uit de bus hangen en Huehue roepen. Op de terugweg stapten we als laatste in een bomvolle bus, we zaten in het middenpad op een puntje van een bankje. De chauffeur scheurde als een gek door de vele scherpe bochten, had na enkele uren echt pijn aan mijn handen en armen van het steeds grijpen naar handgrepen´volgens mij wilde de chauffeur oppe tijd thuis zijn voor Studio Sport. De douche is opeens enkele graden warmer, dat is een aangename verrassing. Zaterdagavond een trova zanger gezien, dat is een soort protestzanger, zeg maar de Bob Dylan van Xela. Daarna naar een illegaal café waarbij het plafond gemaakt was van eierhortjes. Vrijdag laatste schooldag, dan moeten we ook tegen de leraren en leraressen voetballen geloof ik, heb alleen slippers en hikingboots bij me, zal wel weer blaren opleveren. Woensdag kunnen we dan eindelijk bij de buren terecht voor een tour, bij de Gallo brouwerij dus. O ja, ik kreeg net een mailtje dat mijn dennisbrouwers.tk website verdwenen is, ik hat te weinig hits de afgelopen tijd, tsja logisch als je op reis bent, maar dat ze dat niet even vragen voordat ze je eraf gooien. Heb nu vanaf hier betaald, binnen een week werkt ut weer, hoop alleen niet dat ik mijn website opnieuw moet uploaden, want dat gaat alleen vanaf thuis. Maldicion, maldicion, maldicion. Zo, moeders zal de vreet wel klaar hebben. Vrijdag stuur ik fotorolletjes, Spaans certificaten en Toon´s fotocd´s naar huis en donderdag of vrijdag zal ik op verzoek eindelijk eventjes naar huis bellen, dan hoeven de oudjes dat niet te doen.

Los groetos van 2-naevenein.